حمل و نقل معدنی
حمل و نقل معدنی
ایران با دارا بودن حدود ۶۸ نوع ماده معدنی (غیرنفتی)، ۳۷ بیلیون تن ذخایر کشف شده و ۵۷ بیلیون تن ذخایر بالقوه در میان ۱۵ قدرت معدنی جهان جای گرفته و یکی از کشورهای غنی از حیث داراییهای معدنی به محسوب می شود. این درحالیست که آمار تولیدات معدنی کشورمان تنها ۰٫۶ درصد از تولید ناخالص داخلی ایران را شامل می شود.
توسعه حمل و نقل
در چند سال گذشته بسیاری از سرمایه گذاران برای توسعه معادن راهی نقاط مختلف کشورمان شده اند اما تکنولوژی پایین تولید در بخش معدن از یک سو و نبود زیرساختهای لازم حمل و نقل باعث افزایش هزینه ها و قمیت تمام شده محصولات آنها شده و فعالیت های آنها را غیراقتصادی کرده است. از این رو یکی از گام های اولیه برای تحول در این زمینه تدوین استراتژی جدید در بهبود شرایط حمل و نقلی بارهای معدنی است .
افزایش ظرفیت با راهکارهای مختلف
برای بهبود وضعیت حمل و نقل بارهای معدنی نیاز به سرمایه گذاری های هنگفت و بلندمدت است . این درحالی است که ماهیتاً فراهم ساختن زیرساخت ها و ناوگان حمل و نقل، بسیار سرمایه بر است و توسعه این بخش بدون اتکای به تامین سرمایه به روشهای مختلف دولتی و غیردولتی امکان پذیر نیست . در این زمینه دولت می تواند با استفاده از وام های کم بهره یا پیشنهادات بازار سرمایه مبنی بر ارائه سهام در بورس و … موجب افزایش ظرفیت حمل و نقل معدنی شود.
سرمایه گذاری در بخش ریلی
بندهایی از قانون برنامه ششم توسعه در این حوزه به راه آهن کمک می کند تا بتواند سرمایه گذاری بخش خصوصی در حمل و نقل ریلی را تضمین کند. همچنین این شرکت امکان خرید خدمات ریلی در هر نقطه ای را داراست که در نتیجه آن ریسک سرمایه گذاری در این بخش را کاهش می دهد. این سرمایه گذاری ها شامل خرید واگن و لکوموتیو، سوخت رسانی به قطارها و همچنین تضمین بازپرداخت تسهیلات ریالی و ارزی شرکت های ریلی تا ۱۰۰ درصد تسهیلات می شود.
نرخ خدمات ریلی در بخش باری کاملا آزاد بوده و شرکت های حمل و نقل ریلی باری بدون محدودیت می توانند اعمال قیمت کنند و کسی نمی تواند در قیمت گذاری خدمات حمل ریلی بار از سوی شرکت های ریلی دخالت کند.
علاوه بر این پرداخت، مزیت ایمنی و به موقع رساندن بار هم هست زیرا نداشتن تاخیر دریافت مواد اولیه کارخانه ها یا ارسال به موقع محصولات به مشتری برای شرکت های بزرگ فاکتور مهمی در تجارت محسوب شده و راه آهن در این بحث از برتری برخوردار است .
همچنین در سیستم بازرگانی راه آهن بر حسب مورد برای این قبیل مشتریان تخفیف هایی در نظر گرفته شده است، به نحوی که نرخ حمل بار توسط شرکت های باری تعیین می شود اما تعرقه حق دسترسی این شرکت ها به شکبه ریلی به ۲۰ درصد کاهش یافته و حتی در مواردی کمتر از این مقدار هم دریافت شده است . سرمایه گذاری در حمل و نقل ریلی از معافیت های مالیاتی شامل محاسبه مالیات بر ارزش افزوده با ضریب صفر و معافیت مالیات بر درآمد برخوردار است. بر این اساس در تمام دنیا راه آهن از محل این حق دسترسی و کمک های دولت خود را اداره می کند.